دارو برای درمان دیسک کمر یکی از اولین روش‌های درمانی این بیماری است. کمردرد شایع ترین دردی ست که در جهان تجربه می‌شود. 60 تا 80 درصد از افراد کمردرد را تجربه می‌کنند و یکی از دلایل کمردرد می‌تواند فتق دیسک یا دیسک کمر باشد. فتق دیسک در هر نقطه ای از ستون فقرات ممکن است اتفاق بیفتد اما شایع ترین حالت آن فتق کمر در قسمت پایینی ستون فقرات است. بسته به میزان بیرون زدگی و موقعیت دیسک، درد ناشی از دیسک کمر هم برای هر فرد متفاوت است. در این مقاله می‌خواهیم چند دارو برای درمان دیسک کمر را با یکدیگر مورد بررسی قرار دهیم.
دسته OTC رایج ترین دارو برای درمان دیسک کمر
بجز در شرایط خاص و حاد، درمان اولیه ی دیسک کمر به روش محافظه کار انجام می‌شود. 80 درصد از موارد دیسک کمر با دارو درمانی و بدون نیاز به جراحی بهبود می یابند. درمان محافظه کارانه معمولا به مدت 4 تا 6 هفته تا قبل از رسیدن فعالیت های بیمار به سطح عادی ادامه می یابند. پس از گذراندن دوره ی درمانی، کمردرد بیمار تا سطح قابل توجهی کاهش می یابد و بسیاری از فعالیت های عادی قابل انجام هستند.
نوبت دهی تلفنی نوار عصب و عضله
در تمامی روزهای هفته و هر ساعت از شبانه روز می‌توانید جهت هماهنگی برای انجام نوار عصب و عضله تماس بگیرید
داروهای ضد التهاب استروئیدی و غیر استروئیدی
داروهای ضد التهاب با مهار کردن آنزیم سیکلواکسیژناز باعث کاهش التهاب و درد می‌شوند و به دو دسته ی داروهای ضد التهاب استروئیدی و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی تقسیم می‌شوند.
داروها برای درمان دیسک کمر از دسته کورتون‌ها
این دسته دارو برای درمان دیسک کمر به صورت خوراکی یا وریدی یا عضلانی تجویز می‌شوند. داروهای ضد التهاب استروئیدی تاثیرات قوی دارند و در موارد حاد تجویز می‌شوند. داروهایی همچون: دگزامتازون، بتامتازون، پردنیزولون و متیل پردنیزولون. باید توجه داشت زیاده روی در مصرف دارو برای درمان دیسک کمربه دلیل عوارضی که می‌توانند.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (غیر کورتونی)
این دسته از دارو که اثر ضد التهابی برای درمان دیسک کمر دارد تاثیر کمتری نسبت به داروهای استروئیدی دارند اما در عوض عوارض کمتری هم دارند. سه خاصیت مهم این داروها کاهش التهاب، کاهش درد و کاهش تب است. داروهایی همچون: سلکسیب، ایندومتاسین، پیروکسیکام، ناپروکسن، مفنامیک، دیکلوفناک و…
ضد اسپاسم‌ها و در دسترس‌ترین دارو برای درمان دیسک کمر
این دسته از داروها برای کاهش اسپاسم عضلانی و در نتیجه کاهش درد در ناحیه ی دیسک کمر موثر هستند و یکی از رایج‌ترین دارو برای درمان دیسک کمر به شمار می‌رود. گرفتگی عضلانی در واقع واکنش تدافعی ست که بدن در مقابل درد دیسک کمر از خود نشان می‌دهد. نکته ای که در مورد این داروهای مورد استفاده برای درمان دیسک کمر قابل اهمیت است، عوارض سرگیجه و خواب آوری در این دسته از داروهاست که بهتر است از دوز کم استفاده شود.
داروهای موثر بر دردهای عصبی
دسته ای دیگر از داروها برای درمان کمردرد ناشی از دیسک، داروهایی جهت بهبود دردهای عصبی هستند. داروهای درد عصبی بر روی راه های انتقال درد در نخاع تاثیر می‌گذارند. از جمله داروهای درد عصبی می‌توان گاباپنتین، پرگابالین، دولوکستین و ترامادول را نام برد. داروهای درد عصبی نسبت به داروهایی که پایه ی مواد مخدر دارند عوارض کمتری دارند و جزو داروهای کم ریسک به حساب می‌آیند.
اوزون تراپی
یکی از راه‌های درمانی موثر برای درمان دیسک کمر، اوزون تراپی است. به عبارت دیگر اوزون یکی از موثرترین دسته دارو برای درمان دیسک کمر به شمار می‌رود. در اوزون درمانی گاز اوزون با سوزن از راه پوست وارد بدن شده و در ناحیه ای که بیمار احساس درد می‌کند آزاد می‌شود. به دلیل حساسیت بالا، نیاز است که تزریق به همراه راهنمایی تصویربرداری انجام شود. اوزون تراپی روش های مختلفی دارد که معمول ترین حالت آن تزریق مستقیم گاز به غضروف دیسک است. در این فرایند، مولکول های O3 واکنش شیمیایی از خود نشان می‌دهند که باعث کاهش التهاب و درد در ناحیه ی تزریق می‌شود.
این روش درمانی در کاهش التهاب کمر، کاهش درد و جلوگیری از پیشرفت درد بسیار موثر است. تزریق اوزون یکی از روش های ایمن در درمان کمردرد های مزمن و نیز درمان دیسک کمر است که طبق تحقیقات تاثیرات خوبی داشته است.
طبق گزارشات از بیمارانی که دیسک کمر آنها با اوزون تراپی درمان شده است، بیمار پس از دو روز کاهش درد را تا سطح خوبی تجربه می‌کند و تا یک هفته بعد به سطح عادی فعالیت ها برگشته است. برای انجام اوزون تراپی نیاز است که به بهترین متخصص ارتوپد مراجعه کنید.
تزریق اپیدورال دارو برای درمان دیسک کمر
از دیگر روش‌های درمان دیسک کمر، تزریق اپیدورال استروئید است. این روش درمانی غالبا با برنامه ای جامع و در کنار فیزیوتراپی به منظور کمک به بازیابی قدرت عضلانی صورت می‌گیرد. تزریق اپیدورال استروئید (ESI) تحت هدایت CT توسط رادیولوژیست و یا متخصص درد با کمک اشعه ی ایکس (فلوروسکوپی) انجام می‌شود.
استروئید باعث سرکوب سیستم ایمنی بدن می‌شود و در نتیجه درد و التهاب کاهش می‌باید. تزریق اپیدورال استروئید برای درمان دیسک کمر در نزدیکی ریشه ی درد عصبی انجام می‌شود و همراه با فشرده سازی ریشه ی عصب در آن ناحیه از ستون فقرات باعث کاهش درد دیسک کمر می‌شود.
به دنبال عدم موفقیت دارو برای درمان دیسک کمر و سایر مشکلات فشاری ریشه ی عصب، تزریق اپیدورال، درمانی ایمن و موثر است که به تسکین درد علائم فشاری ریشه ی عصب کمک می‌کند. اگر تزریق اپیدورال باعث کاهش التهابات و درد دیسک کمر بشود می‌تواند از جراحی و عمل جلوگیری کند و یا آن را به تاخیر بیاندازد.
انجام تزریق اپیدورال برای بیمار با توجه شدت و وخامت حال بیمار متفاوت است و باید توسط پزشک و متخصص ارتوپد مشخص شود اما حداکثر سه تزریق در سال معقول به نظر می‌رسد. پس از تزریق اپیدورال، بیمار به مدت دو هفته تا دو ماه از درد راحت می‌شود.
خطراتی مانند خونریزی، عفونت، آسیب عصبی و پونکسیون کمری می‌توانند از جمله عوارض احتمالی تزریق اپیدورال برای درمان دیسک کمر باشند که به منظور جلوگیری از این عوارض می‌بایست پزشک متخصص در انجام این روشن درمانی را پیدا کنید.
در کنار فیزیوتراپی و ورزش های اصلاحی برای کاهش التهابات و درمان کمردرد ناشی از دیسک، مصرف داروهای OTC، اوزون تراپی و تزریق اپیدورال داروهای استروئیدی از دیگر روش های درمان دیسک کمر هستند. هر کدام از این روش های درمانی با توجه به شدت و وخامت درد در دیسک کمر توسط پزشک متخصص تعیین می‌شوند و پس از آن بیمار پروسه ی درمانی را آغاز می‌کند.
